Song: Akai Namida, 赤い涙
Vocal: Mami Kawada, 川田まみ
Anime: Shakugan No Shana, 灼眼のシャナ, ชานะ นักรบเนตรอัคคี, Burning-Eyed Shana
Artist YouTube ▶ https://youtube.com/@mami_kawada_official
Original Video ▶ https://youtu.be/Zq7So24qQ1Q
▼ THIS COVER
🎤 Vocals: Fahpah
🎧 Mix: Fahpah
🎬 Video: Fahpah
📜 Lyrics: Fahpah | https://fahpahstudio.com/blog
SPECIAL THANKS FOR ✪ ZEUS ✪
⚡ Omnipresence IK
▼ Request / เสนอเพลง
http://fahpahstudio.com/forum
▼ Support / สนับสนุน
Super Thanks, Super Chat, Super Sticker is now available!
🔴 YouTube Member | http://youtube.com/fahpahstudio/join
🟠 Patron | http://patreon.com/fahpahstudio
▼ Follow FAHPAH
YouTube: https://youtube.com/@fahpah
Website: https://www.fahpahstudio.com
Facebook: https://fb.com/fahpahstudio
X: https://x.com/fahpahstudio
Instagram: https://instagram.com/fahpahstudio
TikTok: https://tiktok.com/@fahpahstudio
▼ การนำเพลงไปใช้ต่อ
⛔ ไม่อนุญาตให้นำไปอัพโหลดซ้ำ ทั้ง Video และ Audio
✅ อนุญาตให้นำเนื้อเพลงไปใช้ Cover ในช่องของตน
✅ อนุญาตให้นำไปประกอบสื่อไม่เกิน 1 นาทีของเพลง (ไม่รวมดนตรี)
✅ อนุญาตให้นำไปประกอบสื่อ (ทั้งเพลง) โดยทำเป็น Nightcore
© กรุณาให้เครดิต บน Video, บนชื่อคลิปหรือคำอธิบายใต้คลิป
#AkaiNamida #MamiKawada #ShakuganNoShana
_______________________
▼ TH Lyrics by FAHPAH
ฟ้ายามพลบเย็นค่ำเยือน
สีแดงย้อมไปทั่วเมือง
และใบหน้าของเธอผู้นี้
แล้วเธอนั้นคิดอะไร
แล้วเธอนั้นมองที่ใด
และเธอนั้นรู้สึกเช่นไหนคนดี
เป็นแค่เพียงเรื่องที่สมมุติขึ้นมา
หากเรานั้นไม่อาจ
จะมองเห็นอนาคตวันข้างหน้า
ถ้าเช่นนั้นตัวฉันนี้ ขอจูงมือของเธอ
และเราสองจะวิ่งไปอย่างไม่มีร้างรา
เพื่อจะทวงขอมันคืนมา ซึ่งรอยยิ้มและฝัน
อันความรักและความระเริงใจ กลับคืนมา
ในตอนนี้ก็ยัง คงไม่สายเกินไป
เพราะสิ่งสรรพ์รูปทรงอันใด มันได้มารวมกัน
อยู่ตรงนี้แล้วดังที่ต้องการ ไม่ไปไหน
ไม่มีแม้ผู้ใดโทษเธอหรอกนะ
ฟ้ายามพลบเย็นค่ำเยือน
ขอเพียงให้ฉันช่วยเลือน
ความทนทุกข์ในใจเธอนี้
เหมือนให้ฉันได้บันทึก
ภาพกระแสความวุ่นวาย
ให้มันกลายนิ่งงันเท่านั้นคนดี
และเธอนั้นก็มีน้ำตาโรยริน
แดงหยอกล้อตะวัน
ยามเธอนั้นได้พูดให้กันได้ยิน
ว่าเธอรักที่แห่งนี้
นั้นทำให้ฉันเอง รู้สึกเหมือน
เราสองคนอาจต้องลาร้างไกล
น้ำตาและหมองเศร้าเสียใจ คำปดลวงใด ๆ
ทำให้ได้รู้ว่า ฉันยังคงไม่ไปไหน
ฉันยังคงเคียงเธอ ไม่ได้ร้างราไป
และจากลาก็ราวเริ่มใหม่
อันซึ่งความทรงจำ ที่มีเพียงสองเรา
ที่รับรู้ ไม่ใช่ใคร
จึงได้ขอสาบานไว้ภายในใจ
สักวัน สักวันนะ…
เสียงกระซิบแสนเบาเท่าไร
มันยังคงจะไกล ห่างไปไม่วาย
และเงาเธอเริ่มเลือนหาย
ถูกกลืนกินไป กับแสงยามเย็น
ฉันจึงขอย้ำเตือนตัวเอง
ว่าไม่เหลือเวลา ให้ต้องเสียแล้วนะ
ไม่มีเวลาแล้ว…
เพื่อจะทวงขอมันคืนมา ซึ่งรอยยิ้มและฝัน
อันความรักและความระเริงใจ กลับคืนมา
ให้มันดังกังวาน ไปเช่นนี้ทุกครา
เพราะสิ่งสรรพ์รูปทรงอันใด มันได้มารวมกัน
อยู่ตรงนี้แล้วดังที่ต้องการ ไม่ไปไหน
ไม่อยากเชื่อมันเลยว่าเป็นเช่นนี้